Lemnos, overview

Lemnos is the eighth largest island in Greece with a total area of ​​476 square kilometers. Located in the north Aegean Sea, directly across from the Dardanelles, almost equidistant from Mount Athos and the Hellespont and is a volcanic island with rare geological formations and rocky formations. The position of Lemnos in the Aegean are solitary and unique. Since ancient times many sailors and commercial peoples colonized Lemnos in their efforts to develop trade and to establish partnerships with young people (especially those who lived in the Sea of ​​Marmara ).

Παραλία Άϊ Γιάννη στη Λημνο

Η παραλία Άγιος Ιωάννης βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Λήμνου και για να την επισκεφθεί κανείς αρκεί να κατευθυνθεί προς το χωριό του Κάσπακα και να κατηφορίσει προς τον οικισμό του Άγιου Ιωάννη, τον οποίο περιβάλει η παραλία. Η παραλία και ο οικισμός έχουν πάρει το όνομα τους από τον ομώνυμο ιερό ναό του Αγίου Ιωάννη.

Η Σπηλιά του Φιλοκτήτη

Η Σπηλιά του Φιλοκτήτη είναι μία μικρή σπηλιά, η οποία βρίσκεται ακριβώς κάτω από το Ιερό των Καβείρων σχεδόν μέσα στη θάλασσα. Στο σπήλαιο έχει δύο εισόδους, μία από την σχισμή του βράχου και μία από την θάλασσα. Σύμφωνα με τον μύθο εδώ βρήκε καταφύγιο ο Φιλοκτήτης όταν του δάγκωσε το πόδι ένα φίδι και οι σύντροφοί του τον άφησαν στο νησί. Οι ιερείς των Καβείρων τότε τον γιάτρεψαν με Λημνία Γη. Υπάρχει δυνατότητα επίσκεψης.

Καβείριο Λήμνου

Το Καβειριο Λήμνου βρίσκεται στο ακρωτήρι της Χλόης, στην βορειοανατολική πλευρά της Λήμνου, απέναντι από την περιοχή της Αρχαίας Ηφαιστίας. Στον χώρο αυτόν τελούνταν κατά την αρχαιότητα τα Καβείρια Μυστήρια. Προστατευόταν από τα βλέμματα των αμύητων από ένα μακρύ τείχος χτισμένο στην κορυφή του λόφου. Αποτελούνταν από μεγάλες αίθουσες μυήσεως, τα τελεστήρια, όπου φανερώνονταν στους μύστες τα λεγόμενα Καβείρια Μυστήρια.

Πολιόχνη Λήμνου

Βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Λήμνου, απέχοντας περίπου 40 χλμ από την πόλη της Μύρινας, κοντά στο χωριό Καμίνια, ακριβώς απέναντι από την Τροία και είναι χίλια χρόνια αρχαιότερη από αυτήν. Κατοικήθηκε από τη νεολιθική περίοδο (4η χιλιετία π.Χ.) και σταδιακά εξελίχθηκε σε αστικό οικισμό της Εποχής του Χαλκού με 1500 κατοίκους, ορθογώνιες πέτρινες κατοικίες, προστατευτικό τείχος, πλατείες, πηγάδια, δρόμους, δημόσια κτήρια και το Βουλευτήριο. Ήρθε στο φως από την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή, που της έδωσε το όνομα Πολιόχνη από προϋπάρχον τοπωνύμιο.

Ηφαιστία

Η Ηφαιστία υπήρξε η μεγαλύτερη πόλη της Λήμνου από το 1000 π.Χ. ως το 1200 μ.Χ. περίπου. Από τις λιγοστές ανασκαφές της δεκαετίας 1926-1936 ήρθαν στην επιφάνεια το ιερό της Μεγάλης Θεάς Λήμνου, νεκροπόλεις, λουτρά, ένα μεγάλο οικοδόμημα-ενδεχομένως ο λαβύρινθος της Λήμνου που αναφέρει ο Πλίνιος-πηγάδια και ένα λίθινο θέατρο της ελληνιστικής περιόδου. Επίσης, όπλα, χρυσά αντικείμενα, νομίσματα, πήλινα ειδώλια και αγγεία τοπικής τεχνοτροπίας με πελασγική γραφή. Προστάτης της πόλης ήταν ο θεός Ήφαιστος, στον οποίο οφείλει το όνομα της.

Κορνός Λήμνου

Το χωριό Κορνός βρίσκεται 8 χλμ βορειοανατολικά της Μύρινας, κτισμένο αμφιθεατρικά στις νότιες πλαγιές του λόφου Σκούρκα και απέχει από τη θάλασσα γύρω στα 3 χλμ. Στα οθωμανικά χρόνια ήταν μεγάλο χωριό και αποτελούσε δήμο. Ο ενοριακός ναός του χωριού είναι ο ιερός ναός της Κοίμησης Θεοτόκου, ο οποίος κτίστηκε το 1892 και είναι ρυθμού βασιλικής. Το όνομα του χωριού προήλθε από μία βρύση κρήνη που υπάρχει στην πλατεία του χωριού. Αρχικά λεγόταν Κρουνός και μετά από αναγραμματισμό έγινε Κορνός.

Ατσική Λήμνου

Το χωριό Ατσική βρίσκεται στην κεντρική πεδιάδα της Λήμνου και απέχει 22 χλμ από τη Μύρινα. Είναι ένα από πιο αρχαία χωριά του νησιού,που πρωτοαναφέρεται το 1284 σε έγγραφα της Μεγίστης Λαύρας. 

Εντύπωση προκαλεί ο ναός του Αγίου Γεωργίου με το μεγάλο πέτρινο καμπαναριό. Το όνομα του χωριού προέρχεται από τα αρχαία χρόνια. Όταν εγκαταστάθηκαν από την Αθήνα οι κληρούχοι, του έδωσαν το όνομα Αττική είτε σε ανάμνηση της πατρίδας τους, είτε επειδή στον εύφορο κάμπο της φύτεψαν αττικές (ελαιόδεντρα ή συκιές). Αργότερα με τον τσιτακισμό (ιδιωματισμό της γλώσσας σύμφωνα με τον οποίο το τ προφέρεται σαν τσ) που επικρατούσε στο νησί, το όνομα έγινε Ατσική.

Από το χωριό κατάγονται πολλοί σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο διάσημος βυζαντινολόγος Peter Charanis και ο σημαντικός ιστορικός της Λήμνου, Τάσος Καψιδέλης.

Σήμερα το χωριό είναι ένα από τα πιο ζωντανά στη Λήμνο, διαθέτει εξατάξιο δημοτικό σχολείο στο οποίο φοιτούν όλα τα παιδιά από τα γύρω χωριά καθώς διάφορα μπαράκια και νυχτερινά μαγαζιά. Επίσης κοντά στο χωριό βρίσκεται και η παραλία του Αγιαρμόλα, γνωστή από την εκδήλωση που γίνεται κάθε χρόνο την παραμονή του πανηγυριού του μικρού ναού του Αγίου Ερμολάου, με διάφορες αθλητικές δοκιμασίες και την χοροεσπερίδα που διοργανώνεται το βράδυ.  

Το Βουλευτήριο της Πολιόχνης της Λήμνου

Η σημασία του στην εξέλιξη του πολιτεύματος, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλο τον κόσμο, αποτελεί σταθμό, αφού με την λειτουργία του καθιέρωσε ένα θεσμό, που συνάδει με τις σύγχρονες αντιλήψεις για την διακυβέρνηση των λαών και αποδεικνύει ότι δεν είναι η Αθήνα η πρώτη μετά την επανάσταση του Κλεισθένους το 509 π.Χ., που εγκαθίδρυσε το δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο για την καταπληκτική άνθηση των γραμμάτων και των τεχνών στον 5ο αιώνα και μετά στο χρυσό αιώνα του Περικλή. Αντίθετα, με την ανακάλυψη του Βουλευτηρίου της Πολιόχνης, γίνεται πλέον σε όλους γνωστό ότι η δημοκρατία ως πολιτικό σύστημα επινοήθηκε και ίσχυσε την τρίτη χιλιετηρίδα π.Χ. στην Προϊστορική Πολιόχνη της Λήμνου.

Ο Λαβύρινθος της Λήμνου

Όπως αναφέρουν οι ιστορικοί, στα προϊστορικά χρόνια είχε κατασκευαστεί στη Λήμνο λαβύρινθος παρόμοιος με εκείνον της Κρήτης. Σύμφωνα με τον ιστορικό Μοσχίδη, ο λαβύρινθος της Λήμνου είχε 150 κίονες, πιθανότατα βρισκόταν πάνω σε ένα λόφο στη Ηφαιστεία και είχε κατασκευαστεί από τους Σμίλη, Ρόικο και Θεόδωρο.  Στη Λήμνο πίστευαν ότι ο λαβύρινθος βρισκόταν σε ένα υπόγειο που βρέθηκε στην περιοχή Καστροβουνίου και έφτιαξαν τον εξής μύθο:

Κάποτε ήρθαν στο νησί πειρατές και άρχισαν να ληστεύουν και να σκοτώνουν τον κόσμο. Μία γυναίκα, για να κρυφτεί από τους πειρατές μπήκε στο λαβύρινθο. Καθώς έτρεχε, της έπεσε ένα κουβάρι από μετάξι και καθώς ξετυλιγόταν μέσα από τα στενά του λαβύρινθου, πρόδωσε τη θέση της στους πειρατές οι οποίοι την έπιασαν. Όταν όμως ήρθε η ώρα να αποφασίσουν ποιος θα την πάρει, μάλωσαν μεταξύ τους άσχημα. Από τον καυγά σκοτώθηκαν εκατό πειρατές.

Ο μύθος αυτός μας δίνει μία εξήγηση για την ονομασία της περιοχής <<100 Κεφαλές>>.

Το Πένταθλον γεννήθηκε στη Λήμνο

Το Πένταθλο είναι ένα σύνθετο άθλημα που πρωτοεμφανίστηκε στην 18η Ολυμπιάδα το 708 π.Χ. Η πατρότητα του αποδίδεται στο μυθικό ήρωα τον Ιάσονα όταν στο ταξίδι του με την Αργώ και τους Αργοναύτες προς την Κοχλίδα αναγκάστηκαν να αγκυροβολήσουν στη Λήμνο, λόγω κακοκαιρίας, αλλά και για να ανεφοδιαστούν σε τρόφιμα και νερό. Στο νησί τους φιλοξένησε η βασίλισσα Υψιπύλη, και για να τους τιμήσει αθλοθέτησε πλούσια βραβεία, κάνοντας αγώνες προς τιμήν τους. Έτσι απλά γεννήθηκε η ιδέα του Πεντάθλου. Το Πένταθλον τότε περιελάμβανε τα εξής αγωνίσματα:

α)Δρόμος ενός σταδίου (180 μέτρα), β) Άλμα, γ)Δισκοβολία, δ) Ακοντισμός και ε) Αγώνας πάλης μεταξύ των δύο αθλητών που νίκησαν στα προηγούμενα δύο αθλήματα. 

Νέο Πεδινό Λήμνου

Το χωριό βρίσκεται δίπλα στην Νέα Κούταλη, 18,5 χλμ από την Μύρινα και 1500 μέτρα περίπου από το Παλαιό Πεδινό. Το χωριό ξεκίνησε να χτίζεται στις αρχές της δεκαετίας του '70 και το χτίσιμό του ολοκληρώθηκε γύρω στα 1976. Κτίστηκε με εράνους και με εισφορά από το μισθό όλων των δημοσίων υπαλλήλων της χώρας. Το χωριό είναι καταπράσινο με μεγάλες δενδροστοιχίες, με καλή ρυμοτομία και μια όμορφη πλατεία γύρω από τον κεντρικό ναό των Αγίων Πάντων.

Πεσπέραγον ή Παλαιό Πεδινό

Το Πεσπέραγον (παλαιότερη ονομασία του χωριού) ή Παλαιό Πεδινό είναι ένας από τους πολύ παλιούς οικισμούς στο νησί. Ο ναός του χωριού, του Αγ. Ιωάννου Προδρόμου, εορτάζει στις 24 Ιουνίου Έπαψε να κατοικείται από το 1968, όταν χτυπήθηκε από δυνατό σεισμό που το κατέστρεψε. Έτσι ξανακτίστηκε νέος οικισμός δίπλα στο προσφυγικό χωριό Νέα Κούταλη και ονομάστηκε Νέο Πεδινό για να ξεχωρίζει από το παλαιό χωριό. Το όνομα Πεδινό προήλθε από το γεγονός ότι το χωριό βρίσκεται σε πεδιάδα και άλλαξε από Πεσπέραγον σε Πεδινό το 1956, καθώς εκείνη την εποχή θεωρήθηκε τουρκογενές όνομα, κάτι που δεν ισχύει σήμερα.

Σήμερα οι ιδιοκτήτες των σπιτιών του Παλιού Πεδινού έχουν αρχίσει να αναστηλώνουν τα γκρεμισμένα σπίτια, οπότε τώρα το χωριό έχει αρχίσει να ξαναζωντανεύει.

Κοντιάς Λήμνου

Το χωριό είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά στη Λήμνο και βρίσκεται σε απόσταση 24 χλμ από την πόλη της Μύρινας. Προμεσαιωνικός οικισμός, χτισμένος ανάμεσα σε τρεις δεντροφυτεμένους λόφους με πεύκα και κυπαρίσσια. Ο επισκέπτης θα περπατήσει μέσα από πλακόστρωτα δρομάκια και θα ξεχωρίσει σε καίρια σημεία του χωριού πολλά εντυπωσιακά οικοδομήματα, κατάλοιπα μίας εποχής ευμάρειας.

Εκτός από τα υπέροχα αρχοντικά, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι τρεις εκκλησίες του χωριού. Ο Άγιος Δημήτριος που κτίστηκε το 1867 και βρίσκεται στη θέση του Παλαιού μοναστηριού, μετόχι της Αγίας Λαύρας του Άθωνα.Ο Χριστός, μεταγενέστερη εκκλησία χτισμένη την περίοδο του 1950 και ο μικρός ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, χτισμένος την περίοδο των πειρατών (16ος αιώνας). Αυτό άλλωστε μαρτυρεί  η φρουριακή του μορφή με τις σωζόμενες πολεμίστρες. Ο ναός λειτουργεί σήμερα ως μουσείο με παλιές βυζαντινές εικόνες.

Στο βάθος φαίνονται οι παραδοσιακοί μύλοι της Λήμνου

Χαρακτηριστικό του Κοντιά οι παλιοί πέτρινοι ανεμόμυλοι που δεσπόζουν στη μία είσοδο του χωριού, όπως και η δροσιά που δίνουν τα μεγάλα πλατάνια στην άλλη είσοδο του. Κοντά στο χωριό βρίσκονται οι παραλίες Διαπόρι και Εβγάτης. Το όνομα του χωριού προήλθε σύμφωνα με την παράδοση από δύο μεγάλους μεγαλοκτηματίες. Ο ένας λεγόταν Κονδέας και ο άλλος Χανδρέας. Ο πρώτος έδωσε το όνομα στην περιοχή και ο δεύτερος το χείμαρρο που βρίσκεται κοντά στην περιοχή.

Αγκαριώνες Λήμνου

Το χωριό βρίσκεται δύο χιλιόμετρα περίπου από τον κεντρικό δρόμο, πάνω σε ένα λόφο, από όπου φαίνονται όλα τα γύρω χωριά και ο κόλπος του Μούδρου και απέχει 20 χλμ από την Μύρινα. Το όνομα του χωριού παλιά ήταν Καρυώνες (από τις πολλές καρυδιές που είχε στο παρελθόν), αλλά και τις πολλές αγγαρείες που επέβαλαν οι Τούρκοι στους κατοίκους του χωριού στο παρελθόν. 

Κουκονήσι

Το Κουκονήσι είναι μία νησίδα βορειοανατολικά του Μούδρου που συνδέεται με την ακτή με υπερυψωμένο λιθόστρωτο δρόμο. Από το 1992 ο Λημνιός αρχαιολόγος Χρήστος Μπουλώτης διεξάγει ανασκαφές που αποκάλυψαν ένα σπουδαίο προϊστορικό κέντρο, ισοδύναμο της Πολιόχνης. Ακμάζει κατά την Φαιά περίοδο, όταν η Πολιόχνη παρακμάζει. Το αποχετευτικό σύστημα, το οχυρωματικό τείχος και τα εργαστήρια οδηγούν στο συμπέρασμα ότι έχουμε μία οργανωμένη κοινωνία αγροτών, τεχνιτών και εμπόρων.

Κάσπακας Λήμνου

Ένα από αρχαιότερα χωριά στη Λήμνο, το οποίο απέχει 5,5 χλμ από την Μύρινα και διαθέτει μακραίωνη ιστορία, που φτάνει ως τα όψιμα Βυζαντινά  χρόνια. Κτίστηκε αμφιθεατρικά από τον Βυζαντινό ναύαρχο Κάσπακα στις βόρειες πλαγιές του λόφου Άγιος Αθανάσιος.  Θα το συναντήσει κανείς ακολουθώντας από τη Μύρινα ένα δρόμο προς τα βόρεια του νησιού. Από τον Κάσπακα περνάει κανείς για να μεταβεί στην όμορφη παραλία του Άη Γιάννη και την ερημική παραλία του Καρβουνόλακα. 

Καλλιόπη Λήμνου

Η Καλλιόπη βρίσκεται λίγες εκατοντάδες μέτρα νοτιοανατολικά από το χωριό Κοντοπούλι ανάμεσα στην παραλία του Κέρους και τις λίμνες Αλυκή και Χορταρόλιμνη και απέχει 34,5 χλμ από την Μύρινα. Χρονολογείται από το 1200 και το όνομα του χωριού προήλθε από την πρώτη γυναίκα κάτοικο το, Καλλιόπη ή Καλλή, η οποία είχε αγρόκτημα στην περιοχή. Αυτή διώχτηκε από την Ηφαιστεία τον δωδέκατο ή τον δέκατο τρίτο αιώνα, λόγω της απρεπούς διαγωγής της. Στο χωριό σώζεται ο μαρμάρινος τάφος της που φέρει τη φράση <<Ενθάδε κείται η δούλη του Θεού Καλλή>>. Στο χωριό ξεχωρίζει ο ναός του Αγίου Γεωργίου με το πέτρινο καμπαναριό και γνωστές είναι οι ιπποδρομίες που γίνονται προς τιμήν του στο πανηγύρι του. 

Θάνος Λήμνου

Το χωριό κτίστηκε στους πρόποδες του λόφου Κάκκαβος. Το όνομα του χωριού προήλθε από τον Αθανάσιο, πλούσιο κτηματία, που καταγόταν από τα Θανά (χωριό της Πελοποννήσου). Στο χωριό δεσπόζει ο ναός της Αγία Παρασκευής, ο οποίος έχει τη μορφή τρίκλιτης βασιλικής με εντυπωσιακό τέμπλο, το οποίο έχει αγιογραφηθεί από το Γργηγόριο Παπάμαλη. Κοντά στο χωριό βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας της Κακαβιώτισσας, όπου αξίζει να επισκεφθεί κανείς. Επίσης κοντά στο χωριό βρίσκεται και η ομώνυμη παραλία του Θανους, η οποία αποτελεί μία από τις πιο δημοφιλείς επιλογές μιας και διαθέτει τα πιο ζωντανά μπαράκια και καταπληκτική θάλασσα.

Σκανδάλη Λήμνου

Το χωριό Σκανδάλη βρίσκεται νότια του χωριού Φυσίνη, 44 χλμ από την Μύρινα. Είναι ένα μικρό με λιγοστούς κατοίκους και αναφέρεται για πρώτη φορά ως ένας από τους 25 οικισμούς της Λήμνου που αποτελούσαν πατριαρχική εξαρχία το 1321. Ο ενοριακός ναός του χωριού είναι ο ναός του Αγίου Νικολάου, ο οποίος χτίστηκε το 1880. Η ονομασία του χωριού προήλθε το όνομα του ηγούμενου γειτονικού μοναστηριού, που λεγόταν Σκανδάλιος και ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση έκτισε το χωριό. Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι το χωριό βρισκόταν στη θέση Δρυ στα βορειοδυτικά του σημερινού και σε απόσταση 1000 μέτρων. Κάποτε στο χωριό εγκαταστάθηκε κάποιος ξενομερίτης, ο οποίος κατάφερε με απάτες και ραδιουργίες να ηγεμονεύσει και να γίνει προύχοντας. Για αυτό και οι χωριανού τον ονόμασαν Σκανδάλη. Γύρω από τα κτήματα του, που βρισκόντουσαν στη σημερινή θέση του χωριού, δημιουργήθηκε οικισμός, που ονομάστηκε Σκανδάλη. 

Πορτιανού Λήμνου

Το Πορτιανού βρίσκεται στο δρόμο ανάμεσα στα χωριά Αγκαρυώνες και Τσιμάνδρια, 21 χλμ από την πόλη της Μύρινας. Το χωριό έχει πλούσια ιστορική, καλλιτεχνική και λαογραφική παράδοση. Το όνομα του χωριού προήλθε από το γεγονός ότι βρίσκεται ανάμεσα σε δύο λιμάνια του Μούδρου και του Κοντιά, δηλαδή από τη λέξη Πόρτο, που σημαίνει ακτή κατάλληλη για την προσέγγιση πλοίων. Το χωριό πρωτοαναφέρεται το 1785. Στο Πορτιανού βρίσκεται και λειτουργεί το Λαογραφικό μουσείο Λήμνου. Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, εμπνευστής της εκστρατείας της Καλλιπόλης οργάνωσε το στρατηγείο του στο Πορτιανού. Η πολυθρόνα του εκτίθεται στο Λαογραφικό μουσείο. Πολλοί πεσόντες της εκστρατείας θάφτηκαν στο συμμαχικό νεκροταφείο που υπάρχει στο χωριό. 

Γιάννης Ρίτσος στη Λήμνο

Ο Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε το 1909 στη Μονεμβασιά της Λακωνίας. Γόνος αρχοντικής οικογένειας, από τα πρώτα παιδικά του χρόνια δεν αποκόμισε παρά οδυνηρές εμπειρίες από τη ζωή. Όλες αυτές οι εμπειρίες θα ευαισθητοποιήσουν τον ψυχικό του κόσμο και θα ζητήσει καταφύγιο και λύτρωσι στην ποίηση. Τα ποιήματα του παρά την δραματική τους χροιά, εκφράζουν μία αισιοδοξία για τον άνθρωπο, τα ιδανικά της Ρωμιοσύνης και της προκοπής.

Στα χρόνια 1948-1949 ο Γιάννης Ρίτσος εξορίστηκε στο Κοντοπούλι, αφού πρώτα είχε περάσει από τον Άη Στράτη. Οι ελάχιστοι που τον θυμούνται, αναφέρουν για αυτόν ότι ήταν ένας ονειροπόλος που καθόταν μόνος του και θαύμαζε την φύση. Εκτός από τα ποιήματα που έγραφε, ζωγράφιζε επίσης. Μεγάλη φαντασία και πολλά χρώματα έβλεπε κανείς στους πίνακες ζωγραφικής του. Ο ταχυδρόμος του χωριού θυμάται να συντάσσει και να γράφει τα τηλεγραφήματα των άλλων συντρόφων του με ωραία βυζαντινά γράμματα. Στο Κοντοπούλι έγραψε το έργο Καπνισμένο Τσουκάλι.

Λιβαδοχώρι Λήμνου

Το χωριό Λιβαδοχώρι βρίσκεται δίπλα στον δρόμο της επαρχιακής οδού Μύρινας-Αεροδρομίου στο κέντρο του νησιού, απέχοντας 15,5 χλμ από την Μύρινα. Το χωριό ήταν γνωστό από το 1355. Κατά το 14ο και 15ο αιώνα, γνωστό ήταν το μοναστήρι του Αγίου Παύλου που αποτελούσε την έδρα του Μητροπολίτη. Το όνομα του χωριού προήλθε από τη μεγάλη πεδιάδα (λιβάδι) η οποία το περιβάλλει. Το αρχικό όνομα ήταν Κεφαλοχώρι, γιατί ήταν από τα μεγαλύτερα χωριά στη Λήμνο και ήταν χτισμένο δυτικότερα ανάμεσα στα εξωκκλήσια Άγιος Ιωάννης και Άγιος Βασίλειος. Κάποια επιδημία χολέρας, όμως ανάγκασε τους κατοίκους του να μετακινηθούν στη θέση που είναι σήμερα. Στο χωριό σήμερα βρίσκεται ένα από τα τρία γυμνάσια που λειτουργούν στη Λήμνο, με πολλούς μαθητές από τα γύρω χωριά. 

Λύχνα Λήμνου

Το χωριό Λύχνα βρίσκεται σε ένα χαμηλό βραχώδη λόφο στο δρόμο αεροδρόμιο- Μούδρο μετά την Ανεμόεσσα κοντά στα χωριά Βάρος και Ρεπανίδι και απέχει 23,5 χλμ από την πόλη της Μύρινας. Το όνομα του χωριού προήλθε από τους λύχνους των σπιτιών (παλαιότερα τα σπίτια φωτίζονταν με λυχνάρια), τους οποίους έβλεπαν οι ναυτικοί ερχόμενοι από τον κόλπο του Μούδρου. Στο χωριό δεσπόζει ο ναός του Αγίου Δημητρίου και ένας αναστυλωμένος μύλος πάνω στον λόφο, ο οποίος κτίστηκε με έξοδα των κατοίκων του χωριού.

Καλλιθέα Λήμνου

Το χωριό Καλλιθέα Λήμνου βρίσκεται κοντά στα χωριά Νέα Κούταλη και Λιβαδοχώρι και απέχει 17 χλμ από την Μύρινα. Πρωτοκτίστηκε στην ακτή του Κόλπου. Λειτούργησε για πρώτη φορά Δημοτικό σχολείο το 1868. Ιδιαίτερης αξίας είναι η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και τα πολλά γραφικά εξωκκλήσια της περιοχής. Στην Καλλιθέα λειτούργησε κάποτε και η Παλαιολογική Σχολή και σήμερα λειτουργεί Σχολείο Ειδικής Αγωγής. Το χωριό παλιά ονομαζόταν Σαρπί, εξού και η παραλία Σαρπιόσκαλα, που βρίσκεται κοντά στο χωριό.

Τσιμάνδρια Λήμνου

Τα Τσιμανδρια Λήμνου είναι το χωριό των κεχαγιάδων (παραδοσιακών Λήμνιων βοσκών). Το χωριό πήρε το όνομα του από τις μάνδρες του αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή που υπήρχαν στην περιοχή (Τσιμισκή Μανδριά) ή από την φράση στις μάνδρες. Σήμερα τα Τσιμάνδρια είναι ένα χωριό με πλούσια κτηνοτροφία, που το καλοκαίρι το επισκέπτονται πολλοί ξένοι για να απολαύσουν τις νοστιμιές από ντόπια φρέσκα κρεατικά και άλλα τοπικά προιόντα και να διασκεδάσουν με τους παραδοσιακούς χορούς όπως το πάτημα, χορεύοντας με τους κεχαγιάδες της Λήμνου. Το χωριό απέχει 22,5 χλμ από την πόλη της Μύρινας.